Ik heb van die momenten dat Ik dan ... de behoefte voel opkomen om even alles te vergeten ... en op te gaan in het moment ... in het niets ... behoefte om Mijn ogen te sluiten en gewoon ... jouw aanwezigheid te voelen.
je beeld, je glimlach, je stem, je geur, ... Ik zie je overal, Ik ruik en voel je overal ... je beeld raakt Me constant aan. Met een zachte streling vraag je om Mijn aandacht.
En die ... krijg je meteen. Mijn focus is dan op jou gericht ... strak. Ik wacht ... op wat je Me vertellen wil. En ook al zeg je letterlijk niets .. en laat je enkel je ogen spreken .. het klinkt als heerlijke muziek in Mijn oren. Het is fijn dat je met je lichaam kan praten .. dat Ik je gedachtes lees.
Soms ... wil Ik gewoon naar je kijken, niet meer dan dat. Ik vraag je ... je vinger in je mond te steken .. Ik verplicht je .. om je ogen te laten spreken. Er ontstaat dan een woordeloze communicatie op zeer hoog niveau. Er worden dan zaken "gezegd" ... die je met woorden niet kan uitdrukken.
Woorden zijn soms gewoon ontoereikend ... O/onze woordenschat is té beperkt.
Sommige dingen kan je enkel maar zien .. lezen .. voelen.
En dat kan Ik met jou ... énkel met jou.
Later op de avond laat Ik je alles dan woordelijk bevestigen. En ook al gebruik je dan die té beperkte woordenschat ... Ik weet perfect wat je bedoelt. Ik heb je vooraf diepgaander "gelezen".
Dryade
Geen opmerkingen:
Een reactie posten