zondag 31 mei 2015

Bordelle

Zondag - ergens in de vroege morgen - en wanneer Mijn geheugen Me niet in de steek laat - is het zelfs reeds juni. We lopen er alleszins kort tegenaan.

Nog niet zo heel lang wakker .. Mijn haren wijzen nog alle richtingen uit. De heerlijk dampende koffie doen Me verder ontwaken. Viool concerten op de achtergrond ... het is weer de finale van de Koningin Elisabeth wedstrijd (voor viool deze keer). Niet dat Ik fervent fan ben van klassieke muziek - maar zo eens per jaar het beste van het beste te aanhoren in dat genre is wel hemels.

Mijn laptop staat aan en Ik dwaal weer doorheen de massa's aan informatie die terug te vinden is op het WWW. Inderdaad - leidraad is weer volledig gebaseerd op Mijn behoeftes. Zoveel terug te vinden - zoveel te lezen - en dan voel Ik Me nietig en klein. Ooit .... was het aanbod aan die informatie nog zooooo karig ... en voelde Ik Me nog één van de informatiepioniers met Mijn blogs en forum. Tegenwoordig vraag Ik Me af wat Ik nog te bieden heb. Maar Ik dwaal af van datgene Ik wilde delen.

Tijdens Mijn weekend-ontwakingsritueel kwam Ik op een foto uit met lingerie die Me danig konden beroeren. Wat verder lezend zou het een creatie zijn dat de naam Bordelle draagt. Google en internet brachten Me op de website waar de hele lijn te bewonderen valt. Een wereld vol bewondering ging voor Me open. Wat een prachtige creaties ...  
Niet enkele maar lingerie - maar ook kleedjes die Ik kon smaken. Zelfs tot badmode toe - in een bondagesfeer.

Wanneer Ik Me ooit weer buitenshuis zou begeven met een slavin aan Mijn zijde - dan wens Ik dat ze deze creaties zou dragen terwijl ze Me vergezelt. Noteer de merknaam in je geheugen .. 'Bordelle'.
Ik ga het vast niet meer vergeten.


Dryade



zaterdag 30 mei 2015

onbekende foto reeks

Sinds de dag dat Ik leidinggevende ben, heb Ik Mezelf voorgenomen om héél sociaal om te gaan met de mensen die Ik stuur en leid. Ik verwacht heel veel van hen - maar ben van mening dat Ik ook heel  veel in hen moet investeren. En dat op alle vlakken. Het is een wisselwerking ...
En de manier waarop je met hen omgaat is hierin heel belangrijk. Hou het vooral héél menselijk ....

Zo nam Ik Me voor om hen ook te tonen hoe belangrijk ze voor Me zijn ... en één van de manieren waarop Ik dat doe ... is Me supporterend opstellen bij bijvoorbeeld persoonlijke probleemsituaties op het thuisfront. Neem nu een sterfgeval ... dan zal Ik hen tonen hoe begaan Ik ben met hun persoonlijk verdriet.

Vandaag zat Ik nog met zo'n situatie. Een crematie met dienst in het crematorium.
De sfeer is dan heel emotioneel. Tranen .. verdriet .. en Ik besef dat je dan niet meteen zit te wachten op de steun van je Baas ... maar langs de andere kant voel Je toch een zekere dankbaarheid voor je komst.
Na het condoleren werden W/we ontvangen in een soort van wachtzaal - tot de dienst zou kunnen beginnen .. en aldaar liep Ik op volgende fotoreeks.


Verstomd bleef Ik staan bij het binnenlopen van de zaal. Het greep Me meteen naar de keel .... dit moest en zou Ik zelf even fotograferen.

Misschien een niet voor de hand liggende actie om aldaar uit te voeren ... maar het was zoooo vreselijk mooi ...

Ik wil dit binnen een jaar weer kunnen opzoeken en dit bekijken met een andere blik. Hopelijk met een andere emotie die Me drijft ... maar met even veel bewondering.


Dryade

dinsdag 26 mei 2015

verlangen

Ieder van O/ons heeft zo Z/zijn eigen voorkeuren en verlangens ... zaken die zo vreselijk opwindend lijken .. inspireren ... doen dromen.
Voel je wat Ik bedoel? Kan je je het voor de geest halen?

Moet Ik er misschien een tekeningetje bijmaken ... om het duidelijk te maken? Of mag Ik het Mezelf makkelijk maken en de zaken illustreren met een foto ! Een foto die Mijn tenen deden krullen van verlangen.

ter info : Het tekenen of schetsen laat Ik aan anderen over, anderen die er veel meer bedreven in zijn .... (keep on drawing meisje. ) Niet tegenstaande kan Ik ook best wel een beetje tekenen hoor .. maar niet genoeg om het hier te delen.

Neen .. Ik hou het bij foto's die Me prikkelen. En nu hoor Ik je gewoon denken .... wat precies prikkelt Hem in deze foto ?!? De vrouw op zich .. haar uitstraling ... haar houding ... de collar en lederen riemen. Kort gesteld brengt deze foto Me naar een plaats die beelden tevoorschijn toveren in Mijn zieke hoofd. Er speelt zich een film af ... die zeer kort aanleunt bij het realisme. Of beter gezegd ... Ik wou dat het realisme zou zijn. Dat Ik nu voor haar zou staan .. met Mijn allerbekendste grijns op Mijn gezicht. Een grijns die zegt "meisje .. dit gaat pijn doen". :)


Dryade





zondag 17 mei 2015

Pooh ....



Piglet: “How do you spell ‘love’?”
Pooh: “You don’t spell it... you feel it.”


― Piglet and Pooh


Zelfs op de meest onverwachte momenten - hoor je prachtige woorden met diepgang.
Je hoeft er geen roman voor te lezen ... of psychische naslagwerken uit te pluizen. Je hoeft zelf geen filosoof te zijn ... zelfs Pooh weet het. 

D.

donderdag 14 mei 2015

rollercoaster

Mijn eerste post van dit jaar .. hoe ga Ik in hemelsnaam die stilte kunnen verklaren.

Is het uberhaupt nodig dat Ik dat doe? Een verklaring geven? Nope ... en dat zal Ik ook niet doen. Principieel ben Ik ertegen Mezelf te moeten gaan verantwoorden. Ik doe het vaak wanneer Ik het nodig acht ... om een misverstand weg te werken .. of om zeker te zijn dat Mijn idee en visie wel begrepen wordt .. maar in dit geval zie Ik géén voordeel voor Mezelf. :)

Is dit dan een kentering in het leven? Is het omdat Ik nu even een keertje een stukje schrijf - dat Ik voortaan weer op het ritme zal terecht komen van daarvoor? Don't count on it. :)

Ik zat gewoon even in de tuin met een heerlijk zonnetje op Mijn naakte torso ... koud biertje in de hand ... en kreeg ineens de behoefte om Me even te ventileren. Eén oog op de klok ... de andere op Mijn scherm.

Het leven gaat gewoon door ... elke dag opnieuw. Of W/we dat nu willen of niet ... J/je moet gewoon mee. J/je wordt op die rollercoaster geduwd ... en volgt. Het is aan J/jezelf om te bepalen of je van die rit genieten zal ... hoe J/je ermee omgaat.

Ik heb maar één probleem ... Ik heb steeds die sterke neiging .. om te gaan sleuren aan die beveiligingstaaf die over Mijn benen grijpt. Ik WIL NIET mee. Ik ben een controlefreak .. een controlebeest ... en Ik wil Mijn eigen leven bepalen. Als het moet zal Ik de banen van de rollercoaster verbouwen om te komen waar Ik moet zijn .... Ik had alleen de enerGuy en de moed niet eraan te timmeren. Ik heb Liefde nodig ... een gevoel dat Ik gerespecteerd wordt in wie Ik ben en wat Ik doe ... en dan kan Ik de wereld aan. Ik ben er nog niet ... maar Ik groei weer elke dag.