De avond ..

De avond is weer gevallen ... het schermer valt als een deken over O/ons heen .. stilte.
Het enige geluid dat Mijn binnenoor nog bereikt zijn de zeldzame auto's die hier voorbij rijden. Een heel typisch geluid - met een steeds herhalend karakter. Vertragen - net iets te snel de vluchtheuvel nemen - om daarna weer te versnellen.
Het wordt ook weer frisser. Tijd om iets aan te trekken ... de keuze om Me met naakt bovenlijf doorheen het huis te bewegen .. lijkt niet meer de goeie. Het zal vast ook wel te maken hebben met het feit dat Ik nu weer stilzit .. stil achter Mijn PC ... mét Mijn glas rode wijn in de nabijheid. Ook die is vandaag op de afspraak.

Wanneer de avond valt en de energie aanzienlijk naar een dieptepunt is gedaald .. wordt het tijd om wat te ontspannen. En ontspannen hoeft zich niet steeds te vertalen naar TV kijken. Heel af en toe vind Ik nog de moed en kracht om te lezen, zelfs om te schrijven. Over dingen die Ik voel ... het brengt rust ... een meditatief moment.

Tijdens die rust in het schemer ... sluit Ik dan vaak de ogen ... en tracht Ik weg te dromen. Alsof Ik voor even op zoek ga naar een artificiële slaap. En wonder bij wonder lukt Me dat ... ..... tot de volgende auto zich aanbiedt. De ene keer is dat zeer kort ... de andere keer lijkt het eindeloos te duren. Er spelen zich dan hele mooie taferelen af in Mijn hoofd. Ik kan je zien ... voelen en ook al beweeg je je verder in een schemerige virtualiteit ... jij bent het. Daar ben Ik absoluut van overtuigd.

Hoe Ik dat zo met zekerheid kan vertellen? Omdat Mijn lichaam en geest reageert als een verliefde puber ... wanneer jij bij Me 'passeert'.

Net zoals jij Mijn stem overal zou herkennen als de stem die jou beveelt .. herken Ik jou silhouet.

Dryade